Ierland ligt dicht bezaaid met vuurtorens maar die van Loop Head is er eentje die niet aan je bucket list mag ontbreken met een setting die tot de verbeelding spreekt. Hier geniet je van eindeloos wandelplezier langs de vele spectaculaire klifranden, mooie veilige stranden zoals dat van Kilkee en veel wildlife zoals dolfijnen en vogels.
De Cliffs of Moher, deze naam zal bij vele actieve reizigers niet onbekend in de oren klinken. Het is een absolute topattractie in Ierland, een beetje op hetzelfde niveau als de Giant’s Causeway in Noord-Ierland. Druk bezocht… héél druk… busladingen vol toeristen, souvenirstalletjes, restaurants, bezoekerscentrum en al wat er bij hoort. Je vindt het leuk of je haat het. In elk geval kan je er niet omheen als je dit juweel van de natuur wil bezoeken.
Eindelijk tijd gevonden om het derde en laatste deel van onze Ierse road trip langs de Wild Atlantic Way af te werken. Met pijn in het hart nemen we afscheid van het heerlijke schiereiland Dingle om verder noordwaarts te reizen langs Ballybunion, Loop Head en nog zo’n toppertje, de Cliffs of Moher.
Een afzonderlijk artikel over Dingle Peninsula op outandabout.be, dat heeft waarschijnlijk een reden… En of het een reden heeft! Ierser dan Dingle kan het niet meer worden. Dit heerlijke schiereiland schiet zo’n 50 km westwaarts de oceaan in tot je via de fameuze Slea Head Drive (R559) het meest westelijke puntje van Ierland bereikt : Dunmore Head.
Toen ik vorig jaar voor de eerste keer Ierland bezocht om er de Causeway Coastal Route te verkennen wist ik nog niet dat dit land een heel speciaal plekje in mijn hart zou veroveren. Een land vol superlatieven, boordevol verrassingen, adembenemende natuurfenomenen, mystiek en fantastische mensen. Redenen genoeg om er terug te keren, dit keer voor een road trip langs de legendarische Wild Atlantic Way.
Er zijn weinig plekjes op onze planeet die zo tot de verbeelding spreken als de Giant’s Causeway, bij Bushmills in Noord-Ierland. Het kreeg dan ook verdiend een plekje op de Werelderfgoedlijst van Unescoin 1986.
Het surrealistische oerlandschap langs de noordelijke Causeway Coastal Route in het graafschap Antrim behoort tot één van de grootste toeristische trekpleisters in (Noord-)Ierland.
Hoe verder we vorderen op de Causeway Coastal Route, hoe dichter de spectaculaire bezienswaardigheden elkaar opvolgen. Onze knieën knikken nog na van het adembenemende bezoekje aan Kinbane Head als de volgende attractie zich aandient. Amper vijf kilometer verder stoten we op de populaire Carrick-a-Rede hangbrug, niet ver van Balintoy en de wereldberoemde Giant’s Causeway.
Na ons kort ochtendbezoekje aan The Dark Hedges zetten we onze zinnen op de bijzondere hangbrug Carrick-a-Rede in Ballintoy. Maar amper 15 km verder op Whitepark Road wordt mijn aandacht getrokken door een wegwijzer met het opschrift ‘Kinbane Head, unsuitable for coaches’. Dat roept om een verkenning!
Dat is een naam met ballen, niet ? Nochtans valt er maar weinig over te zeggen. Het is namelijk niet meer dan een eenvoudig landweggetje (Bregagh Road) met aan weerszijden dikke beukebomen van 200 jaar oud. In de loop der jaren groeiden de grillige takken bovenaan kronkelend naar elkaar toe en vormden een indrukwekkende bomentunnel waaronder je je kunt vergapen aan een spectaculaire mix van licht en schaduw.
Het tweede deel van onze road trip leidt ons eerst naar het sprookjesachtige Glenariff Forest Park. We gaan ook op zoek naar enkele Game of Thrones locaties en komen zo terecht in de kille Cushendun Caves waar de schaduwbaby werd gebaard. Adembenemend zijn de scenic drive naar Torr Head en tenslotte het idyllisch gelegen Murlough Bay.