Toen ik vorig jaar voor de eerste keer Ierland bezocht om er de Causeway Coastal Route te verkennen wist ik nog niet dat dit land een heel speciaal plekje in mijn hart zou veroveren. Een land vol superlatieven, boordevol verrassingen, adembenemende natuurfenomenen, mystiek en fantastische mensen. Redenen genoeg om er terug te keren, dit keer voor een road trip langs de legendarische Wild Atlantic Way.
Het tweede deel van onze road trip leidt ons eerst naar het sprookjesachtige Glenariff Forest Park. We gaan ook op zoek naar enkele Game of Thrones locaties en komen zo terecht in de kille Cushendun Caves waar de schaduwbaby werd gebaard. Adembenemend zijn de scenic drive naar Torr Head en tenslotte het idyllisch gelegen Murlough Bay.
Eindelijk… de Causeway Coastal Route in het vizier! Ik ben al vele jaren stiekem fan van de ruige, donkere en zelfs spookachtige landschappen van Ierland en Schotland en de heerlijke karakteristieke accenten doen me iets als ik een film bekijk met Ierse of Schotse acteurs.
We komen ze niet zo vaak meer tegen, die toevallige genotplekjes waar je absoluut nog eens moet terugkeren… ja MOET ! Na een verblijf van bijna twee weken in een…
Deze foto is een beeld van de Sahara net voor een opkomende regenbui. Nee, niet de Sahara in Noord-Afrika, maar wel deze véél dichter bij huis in het Limburgse Lommel.
De Sahara in Lommel is een beschermd, woestijnachtig natuurdomein met in het midden ervan een groot meer. Het is vanaf 1920 ontstaan door zandwinning.
Trolltunga, of Trollentong, in Noorwegen ligt ongeveer 17 km van Odda (Hordaland). Vanaf het parkeerterrein in Skjeggedal wacht je een stevige wandeling van 8 tot 10 uren naar de rots en terug. De vele panoramische uitzichten over de wijdse Hardangerregio zijn op zijn minst spectaculair te noemen en als je in de regio bent is de tocht een absolute aanrader.
We blijven een kleine twee dagen in Pokhara om er een tochtje te maken op het Phewa-meer. Ook Sarangkot – het mekka voor paragliders – staat op het programma. Daarna keren we terug naar Kathmandu.
Rond 9.30 uur vertrekken we voor het zwaarste deel van de tour, de rit naar het Nam Tso (meer) op 4.700 m hoogte. Het is met zijn 1.900 m2 het grootste zoutwatermeer in Tibet.
Omdat we aan het meer willen overnachten moeten we rekening houden met temperaturen tot -10° ‘s nachts. De rit is alweer een topper, maar wel uitzonderlijk zwaar en lang.
De rit van vandaag zal lang zijn, maar wel volledig over goed berijdbaar asfalt. Zoals gewoonlijk is er veel variatie in het landschap te bewonderen maar het doel van de trip is letterlijk èn figuurlijk een adembenemend meer dat op 4.441 m hoogte ligt. Onze jeep is uitgerust met een hoogtemeter en de naald stijgt langzaam maar zeker terwijl onze chauffeur als een getrainde piloot de haarspeldbochten controleert.